در خصوص طلا سال 91 سالی با ثبات بود و تنش‌های بازار طلا به هیچ وجه به اندازه بازار ارز نبود. بهای طلا همواره متأثر از بهای جهانی و نرخ ارز تغییر می‌کند و به عنوان یک ارز با ثبات همواره از مکانیزم قیمتی مشخصی برخوردار است. دلایلی که می‌توان برای این موضوع لحاظ کرد:
سرمایه گذاری بر روی طلا اغلب با ثبات‌تر و طولانی مدت تر از ارز است و تقاضای سفته بازی در طلا به شدت ارز وجود ندارد. تحریم به اندازه ای که بر روی ارز و عرضه آن تأثیر گذار بود بر روی طلا تأثیری نداشت و حتی در برهه ای تجارت طلا و در برابر نفت و گاز ایران را به شدت منتفع ساخت. آنچه از نوسان قیمت برای طلا در سال 91 شاهد بودیم بیش از همه ناشی از نوسانات اونس جهانی طلا و ارز در ایران بود.
یکی از موضوعات بحث برانگیز در ارتباط با طلا موضوع نرخ گذاری با ارز مبادلاتی بود و این مورد به اندازه ای عجیب و غریب بود که حتی سر و صدای بانک مرکزی را نیز درآورد. اتحادیه طلا در یک اقدام یک طرفه بخشنامه قیمت گذاری طلا را به ارز مبادلاتی به تمامی اصناف ابلاغ کرد و بانک مرکزی به کسری از ثانیه مخالف خود را با آن اعلام داشت و بخشنامه را ملغی اعلا کرد. این اقدام به اندازه ای عجیب بود که چندی بعد خود مسئولان اتحادیه طلا و جواهر به ضرر و زیان‌های آن از جمله قاچاق طلا اذعان کردند! توجیه این کار هم رونق دادن به بازار مصنوعات طلا و جواهر بود!
موضوع دیگر پیش فروش سکه توسط بانک مرکزی بود. البته هدف این بار نه کنترل بازار طلا بلکه جمع آوری نقدینگی از سطح جامعه عنوان شد. پیش فروش سکه هیچ تأثیری نداشت و البته استقبالی هم از آن نشد. قیمت‌های پیش فروش به نحوی نبود که مردم تمایلی به خرید آن از بانک‌ها و فروش آن در بازار آزاد داشته باشند. شرایط بانک مرکزی بر خلاف شرایط پیش فروش قبلی مأیوس کننده بود. در جایی که زمان تحویل شش ماه بعد به علاوه مالیات شش درصد و بدون سود بود، شکست این طرح از همان ابتدا اعلام شده بود.
