ایمان طاهریان : دانش آموخته اقتصاد
بررسی وضعیت بورس در سال 95 نشان می دهد که بورس تهران معاملات خود را در حالی آغاز کرد که سه ماه پایانی سال 94، رشد حدود 30 درصدی در کارنامه شاخص کل به ثبت رسیده بود. پس از توافق هسته ای موج جدیدی از خوش بینی ها به شرایط اقتصادی کشور رقم خورد و انعکاس آن در بورس باعث شد بازار با رونق قابل توجهی مواجه شود . در ادامه همین روند بازار سهام چند روز معاملاتی ابتدای فروردین ماه را با رشد سپری و حتی سطح 81هزار واحدی را نیز تجربه کرد. با این حال روند رشد قیمت ها نتوانست پایدار باشد و افزایش فشار فروش، به افت عمومی قیمت سهام دامن زد؛ به طوری که در آخرین روز فروردین شاخص با چهار کانال شکنی به سمت پایین در سطح 77هزار واحدی به کار خود پایان داد. با ادامه این روند تا پایان بهار در نهایت زیان 5/ 9 درصدی در کارنامه بهاری بورس تهران به ثبت رسید.
با شروع فصل تابستان دو عامل کاهش نرخ سود بانکی و همچنین نوسانات مثبت در بازارهای جهانی به ویژه نفت به کمک رشد قیمت ها در بازار سهام آمدند و در نهایت تیر ماه با ثبت رشد 6/ 2 درصدی به پایان رساند. در مرداد ماه نیز بورس تهران همزمان با تغییر سکاندار بورس تهران نقدینگی قابل توجهی از سوی حقوقیها وارد بازار شد و تحت تاثیر حمایت این معامله گران شاخص با 4 کانال شکنی و رشد 8/ 4 درصدی بهترین عملکرد در بازه ماهانه را در شش ماه نخست سال به نام خود ثبت کرد و این در حالی بود که کارشناسان به کرات به رشد بدون پشتوانه قیمت ها در آن بازه زمانی هشدار داده بودند.در همین راستا از روزهای پایانی مرداد تحت تاثیر فشار فروش معامله گران و کاهش شدت ورود نقدینگی حقوقی ها معاملات رو به ضعف حرکت کرد و بازار با افت 1/ 2 درصدی معاملات شهریور ماه خود را به پایان رساند تا افت حدود 7/ 4 درصدی در کارنامه نیمه اول سال 95 برای بورس تهران ثبت شود.
در سال 95 با وجود اینکه به اعتقاد بسیاری از افراد برجام و مسائلی از قبیل رفت و آمد هیات های دیپلماتیک و انعقاد قراردادهای رنگین در زمینه های خودرو ، فولاد ، پتروشیمی و خرید تاریخی هواپیما از ایرباس و ابراز تمایل خارجی ها برای ورود به بازار ایران، سبب رشد بازار بورس می شود و افراد حقیقی که با بازار بورس قهر کرده اند دوباره به سهام خریدن روی می آورند اما اینگونه نشد و درست برعکس بورس در سال 95 با نوسانات شاخص پی در پی و نوسانات جو سیاسی و اقتصادی کشور همراه بود و به هیچ عنوان نتوانست به دوران رونق خود بازگردد. همچنین گفته می شد که با ورود سرمایه گذاران خارجی بتوان نقدینگی جدیدی وارد بازار سرمایه کرد و همچنین سرمایه گذاری کشور را که تاکنون تجاری بوده به سرمایه گذاری بر اساس جذب منابع در بازار بورس تبدیل کرد اما هیچ یک از این اتفاقات نیفتاد تا پیشبینیها از بورس 95 دچار اشتباه گردد.
در همین راستا حدود دو دهه است که مسئولان سعی دارند این نظریه را اثبات کنند که بورس باوجود حضور نمایندگان 40 صنعت ویترین اقتصادی کشور است،اما هیچگاه عموم مردم و حتی بازیگران بازار سهام نتوانستند این نظریه را بپذیرند ولی حالا که بورس هیچ واکنشی به خبرهای اعلام شده در خصوص رشد اقتصادی 6 درصدی،کاهش نرخ سود سپرده به 15 درصد،بازگشت 10 هزار واحد صنعتی به چرخه تولید و …ندارد می توان ادعا کرد بورس ما واقع گرا شده و تنها عاملی که می تواند موجب رشد با ثبات آن شود،رشد بخش واقعی اقتصاد ایران است و نه چیز دیگری. دوران رشدهای اساسی در بورس به پایان رسیده و دیگر نمی توان انتظار بالایی از بورس داشت به ویژه آن که اراده لازم برای جذاب سازی بورس به عنوان مقبول ترین بازار سرمایه گذاری که تزریق نقدینگی در آن سبب رونق تولید و صنعت می شود هم وجود ندارد و در این دولت بورس از تابلویی که سهام بنگاه های اقتصادی در آن معامله می شود به بازاری برای تسویه بدهیهای دولتی تبدیل شده که بیش از 400 هزار میلیارد تومان بدهی دارد.
