صادرات تراکتورهای تبریز به جمهوری آذربایجان
مدیرعامل گروه تراکتورسازی ایران با اشاره به اینکه این شرکت با ۵۰ درصد ظرفیت خود فعالیت میکند گفت: امید میرود با رفع تحریمها، تقاضا برای محصولات این گروه صنعتی افزایش یابد.
ابوالفتح ابراهیمی شامگاه دوشنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به کاهش تقاضای تولیدات این گروه، گفت: بدون صادرات امکان ادامه فعالیت نداریم و با وجود اینکه این گروه صنعتی در سه سال گذشته به عنوان صادرکننده برتر انتخاب شد امسال به واسطه ناامنی ناشی از حضور گروه داعش در منطقه خاورمیانه، با کاهش صادرات مواجه و موفق به تکرار موفقیتهای سالهای گذشته نشدیم.
وی افزود: تقاضای تراکتور در ونزوئلا هم به واسطه وضعیت نامناسب اقتصادی در این کشور کاهش یافته است.
عضو هیات مدیره اتاق بازرگانی تبریز با بیان اینکه ونزوئلا بابت خرید تراکتور ۱۶ میلیون یورو به ما بدهکار است، گفت: تعامل سیاسی بر اساس مؤلفههای اقتصادی موجب بروز این مشکل شده و میبایست با همین نوع تعامل نسبت به تسویه حساب با این کشور اقدام شود.
وی با اعلام اینکه جمهوری آذربایجان نسبت به خرید تراکتور از ایران اظهار تمایل کرده اظهار امیدواری کرد: با رفع تحریمها، تقاضا برای محصولات این گروه صنعتی افزایش یافته و با شروع تولید انبوه تراکتورهای سنگین، شاهد رونق تولید در این واحد صنعتی باشیم.
ابراهیمی در خصوص وضعیت بحرانی چند واحد صنعتی وابسته به گروه تراکتورسازی ایران ازجمله شرکت ماشینآلات صنعتی، گفت: یکی از معضلات تولید کشور واگذاریهای نامناسب است.
مدیرعامل گروه تراکتورسازی ایران راهکار اساسی برونرفت از مشکلات موجود را عملیاتی کردن سیاستهای اقتصاد مقاومتی دانست و گفت: با تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه میتواند نسبت به تولید دانشمحور و بهبود وضعیت اقتصادی امیدوار بود.
بر اساس این گزارش، در سال ۱۳۹۲ پروژه طراحی و تولید تراکتور سنگین ۱۵۰ اسب بخار، در گروه صنعتی تراکتورسازی ایران شروع و قرار بود در سال ۱۳۹۳ تولید انبوه آن آغاز شود.
شرکت تراکتورسازی ایران تولید خود را با مونتاژ تراکتورهای رومانی u۶۵۰ و u۶۵۱ از سال ۱۳۴۸ آغاز کرده است، در سال ۱۳۵۴ اولین تراکتورهای MF در چهار نوع MF۱۳۵ با قدرت ۴۵ اسب بخار، MF۱۶۵ با قدرت ۶۲ اسب بخار، MF۱۸۵ با قدرت ۷۲ اسب بخار و MF۲۹۵ با قدرت ۹۲ اسب بخار به بازار عرضه شد.
بین سالهای ۱۳۶۶ و ۱۳۷۱ شرکتهای آهنگری، موتورسازان، ریختهگری، خدمات صنعتی و ماشینآلات صنعتی با هدف بهرهبرداری از منابع و امکانات شرکت، استفاده از ظرفیتهای مازاد شرکت، منعطف و چابک کردن شرکت مادر، عدم تمرکز و توجه به توسعه محصولات و توسعه تولیدات جانبی از شرکت مادر جدا شدند.