سمیرا پیروزی باسمنج – دانش آموخته مدیریت گردشگری
یکی از جاذبه های بی شمار تبریز، شعردوستی و شاعرپروری آن است. محله های قدیمی تبریز از دیرباز پذیرای شاعران و مشاهیر بسیاری بوده که از جمله این محلات، سرخاب است که به دلیل جای دادن مقبره الشعراء در دل خود از اهمیت ویژه برخوردار است. مقبره الشعراء آرامگاه بیش از ۴۰۰ شاعر و عارف ایران می باشد، از جمله : خاقانی ، اسدی طوسی ، قطران تبریزی ، همام تبریزی و البته شهریار شهریاران محمدحسین بهجت تبریزی .
مقبرهالشعرا به عنوان قطب بی نظیر فرهنگی- تاریخی شمال شهر تبریز و میراثی ایرانی-اسلامی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مکان تاریخی در اوایل دهه پنجاه به مزایده گذاشته شده بود تا به عنوان نماد شهری بازسازی شود که طرح معمار غلامرضا فروزان فر برنده شد و طرحش آماده اجرا شد. به بیان دیگر، وعده داده شده بود که مقبره الشعراء به عنوان پردیس فرهنگی تکمیل گردد. اما طی چند سال اخیر تنها چهره ای که از مقبره با زیربنای ۱۵۰۰ مترمربع دیده می شود، بنایی رها شده و حتی پنهان پشت حصارهای آهنی است.
طی این چهار دهه، بحث این پرونده تاریخی در ادوار مختلف مدیریتی مطرح شده که حتی قول تخصیص بودجه و احیای این مقبره را داده بودند، که هیچ کدام از آن ها عملی و اجرا نشد و فقط به شعار دادن اکتفا شده بود. برای مثال :
فروردین سال 1388 بودجه پنج میلیارد تومانی تصویب شده بود.
بهمن سال 1388 توسعه مقبرهالشعراء به عنوان بنیاد فرهنگی تصویب می شود.
سال 1390 مفاخر آذربایجان با احیای مقبرهالشعراء معرفی می گردد.
سال ۹۱ و مقبرهالشعراء همچنان در شرایط بدی است.
اما در سال ۹۳ با تب و تاب تبریز ۲۰۱۸ و انتخاب تبریز به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای جهان اسلام، دوباره توسعه این پروژه تاریخی قوت گرفت که این بار شهرداری هم ورود کرده بود و بعد از چندین سال و به یمن رویداد تبریز ۲۰۱۸ و با بودجه میلیاردی دوباره ساخت وساز در این منطقه شروع شد؛ اما باز هم با تمام وعده وعیدها چندان که بایسته و شایسته باشد تغییرات چشم گیری اتفاق نیفتاده است. شایان ذکر است که سرعت اجرای فاز اول این پروژه قابل قبول است اما باید توجه داشت که آیا این سرعت همراه با کیفیتی درخور بوده است؟!
نکته دیگر این است که متاسفانه شهرداری مجوز ساخت وساز ساختمان های بلند را در اطراف مقبره داده است که این امر هم از نظر زیبایی شناسی و هم از نظر آسیب رساندن به مکان تاریخی غیر اصولی است. این روزها که بحث سال ۲۰۱۸ در شهر بالا گرفته، اهالی شهر تبریز بیشتر از همه امیدوار به اتمام پروژه های نیمه کاره شهر هستند و وظیفه همه ماست که زیرساخت ها و پروژه های گردشگری کشور را آماده پذیرایی از میهمانان داخلی و خارجی کنیم.
در پایان می توان گفت که صنعت گردشگری فرهنگی در شهر تبریز پتانسیل های بالقوه و بالفعل دارد که این نیز می تواند در روند توسعه اقتصادی شهر تبریز نقش مهمی ایفاء کند. شایان یادآوری است که در مورد «ارگ تبریز» هم چند سالی است که ساخت وسازهایی در اطرف آن شروع شده است و این امر به نوعی موجب دل سردشدن گردشگران از بازدید آن مکان شده است. به عبارت دیگر آنچه که گردشگر می خواهد به او ارائه نمی شود و عمدتا با آثاری مواجه می شوند که یا در دست مرمت است یا در وضعیت نابسامانی قرار دارد. بنابراین ضروری است با تشکیل کمیته ویژه ای وضعیت تمامی آثار تاریخی و مقبره های شهر و استان، رصد شده و بدون اتلاف وقت و گرفتاری در بوروکراسی اداری و امثالهم این اماکن آماده پذیرایی از گردشگران داخلی و خارجی شوند.
